Tentoonstelling #allemaal mensen

10 nov 2018, 11:00 tot 11 nov 2018, 18:00

Locatie: GC Felix Sohie

Organisator: GROS

De eerste twee weekends van november is er in Hoeilaart een tentoonstelling ter gelegenheid van de herdenking van de Groote Oorlog en de jaarlijkse 11.11.11-activiteiten. Er is werk te zien van acht beeldend kunstenaars. Tijdens de Groote Oorlog vluchtten één miljoen Belgen naar het buitenland, tijdens deze expositie tonen zij als vluchtelingen uit het Midden-Oosten hun werk in het gc Felix Sohie.

Vrijdag 2 november om 19.30 uur zal Bob Pleysier de tentoonstelling openen. Pleysier is voormalig directeur van opvangcentrum Het Klein Kasteeltje in Brussel. De acht kunstenaars, het 11.11.11-comité en de GROS  nodigen belangstellenden graag uit om de opening in zaal Molenberg (boven de Bib) bij te wonen.

Omar Ibrahim(1978) is een Syrisch beeldend kunstenaar. Hij leeft en werkt in Parijs sinds 2015. Zijn opleiding volgde hij aan de kunstacademie in Damascus, aan de afdeling Sculpturen. In 2002 studeerde hij af. Met zijn schilderijen en beeldhouwwerken onderzoekt hij de aard van het menselijke bestaan en de omstandigheden van het leven. De Syrische cultuur en geschiedenis beïnvloeden zijn oeuvre met terugkerende elementen zoals ontbladerde bomen, uitgeputte vogels en huizen zonder leven. Zijn vertrek uit Syrië heeft hem de uiteindelijke vrijheid van expressie gegeven. In zijn schilderijen gebruikt Omar de kleuren van zijn land, zwart symboliseert de buitenwereld en wit de spiritualiteit. Kunst is voor hem een manier om zijn emoties en denken over het conflict in Syrië op te roepen en te onderzoeken. Hij onderkent dat zijn schilderkunst voor hem misschien een wijze is om zijn eigen universum te creëren, om zo de wonden van zijn ziel te helen.

De Irakees Ammar Salah (1972) droomde van de dag dat hij in Europa zou leven om het goede van de cultuur te kunnen ervaren en te beleven. Ook Iraki’s hebben graag uitzicht op vrijheid in doen en laten. En dat uitzicht ontbreekt in zijn geboorteland. Ammar houdt van kunst en gelooft dat lelijkheid in schoonheid kan veranderen. Dit esthetische idee probeert hij te toe te passen in zijn kunstwerken. Naast de kleuren in acryl- en olieverf maakt hij ook veel gebruik van symboliek. Ammars wens is om hier een atelier te hebben om goed te kunnen werken en om veel kunstwerken te kunnen tonen, zoals ooit de situatie in zijn land was.

Maher Azeez (1958) komt ook uit Irak en woont met zijn gezin in Tongeren. In Mosul was hij docent in Arabische kalligrafie en tekenen aan het meisjesinstituut van de academie voor schone kunsten. In 2012 en 2013 nam hij in Bagdad nog deel aan een vooraanstaand festival op het gebied van Arabische kalligrafie en ornamentiek. Zijn kunstwerken bestaan uit oosterse decoratieve tekeningen gecombineerd met gekalligrafeerde brieven. Deze brieven en de oosterse decoratieve figuraties zijn de basis voor de ontwerpen in zijn kunstwerken, uitgevoerd in acrylverf en gekleurde inkten. Enkele voorbeelden van symboliek uit de Oosterse cultuur zijn onder andere dat hout de betekenis heeft van lichtheid, ijzer de betekenis van macht en paardenkracht en dansen vrijheid en hoop. Mahers kunst gaat over het menselijke leven in al zijn aspecten, waarvan voor hem het belangrijkste is het lijden en de strijd van de mens op weg naar vrijheid. Ook probeert hij invloeden van oosterse- en westerse culturen in zijn artistieke creaties te verbinden.

Abdallah Nasser is Syriër (1991) en woont sinds 2016 in Ukkel. Hij heeft een opleiding genoten als fotograaf en cameraman en is gespecialiseerd in foto- en videografie. Hij gebruikt een digitale spiegelreflexcamera voor het fotowerk dat hij In Hoeilaart toont. Hij onderzoekt de expressie van het gelaat in het portret en probeert een connectie te vinden met de interne emoties en de uiterlijke gelaatsexpressie van de geportretteerden. Het gaat bij hem niet puur om de esthetiek.

Nour Khateb (1993) uit Syrië woont sinds 2015 in Lier. Aan de universiteit van Aleppo volgde ze opleidingen voor binnenhuisarchitectuur, grafisch ontwerp en een docentenopleiding aan het cultureel centrum van de kunstacademie. Nour exposeerde in Syrië in de disciplines grafisch ontwerpen, schilderen, fotografie, beeldhouwen en audiovisuele kunsten. Haar werken zijn geïnspireerd op de betoverende vormen en de magische krachten van de natuur. De keuze van haar materiaal en de toepassing ervan zijn belangrijk voor haar. Zo past ze in haar werk acryl, inkt, kristalstenen, metalen en andere materialen toe. Sinds Nour in Europa woont is schilderen een spirituele openbaring voor haar. Het geeft haar de moed en vrijheid om haar nieuwe kunstwerken, zoals haar draadwerken op papier en andere innovaties te introduceren. In haar kunstwerken zijn verschillende thema’s verbonden, zoals de energie van kristalsteentjes die niet alleen visueel is waar te nemen, we kunnen deze als het ware ook voelen.

De focus van de Irakees SattarNa’ama(1967) richt zich op het menselijk lichaam. Hij drukt de synthese uit tussen smacht en verdriet en tussen onze geboorte en het op de aarde zijn tot we deze voor de eeuwigheid weer verlaten. Sattar beschouwt de menselijke gestalte als het meest expressieve en authentieke instrument en medium. 

Soms ontleed hij de menselijke figuur in fragmenten tot het formele abstract-expressionisme, een andere keer berooft hij het van alle menselijke eigenschappen om het te doen samensmelten tot een geheel abstract kunstwerk. Als fotograaf pretendeert Sattar geen professional te zijn. Fotografie ziet hij als een hulpmiddel tot transformatie voor zijn abstract-expressionistische kunst. Een speciale reden voor Sattar om in abstracte fotografie geïnteresseerd te zijn. Sattar heeft ook veel ervaring met het experimenteren met kunstinstallaties. Hij blijft deze abstracte- en artistieke experimentele kunstvormen met passie voortzetten, zijn pioniersachtige oriëntatie rechtvaardigt en ondersteunt zijn keuzes en zijn artistieke engagement.

De beeldend kunstenaar Shaalan Lazim Hamdoon(1986) komt ook uit Irak en woont sinds 2015 in België. Hij maakt sculpturen van modder en gips, metaaldraad, hout en papier. In zijn sculptuur waar de handen van een man zijn geblokkeerd wil hij de realiteit uitdrukken van Iraki’s die niets kunnen vragen of zeggen over hun rechten. Shalans vrouwelijke sculpturen gaan over vrouwenrechten; de vrouw die de ketens probeert te breken om deel te kunnen nemen aan de vrijheid die haar omgeeft. Zijn kunstwerken verwijzen naar de oosterse manier van leven. Zijn thema’s gaan over de realiteit zoals hij die zelf ervaren heeft en ervaart.

Chinara Moukhametova(1992) tenslotte komt uit Azerbeidzjan en woont met haar familie in Brussel. Ze schildert en tekent portretten. Ze werkt op een intuïtieve manier. Zelf zegt ze hierover “Mijn hand begint met tekenen, ik denk aan niets, na een of twee dagen is het kunstwerk af, wanneer mijn hand zich neerlegt.” De Brusselse is erg gepassioneerd van kunst in het algemeen en wil hier haar talent graag tonen.

[tekst: Mieke Arts en Mohamed Chebchoubi]

1646 keer gelezen