Het voelt aan als een vernedering!

woensdag 06 jan 2016

De voorbije weken hebben de verenigingen zich beziggehouden met het opstellen van het gemeentelijk erkenningsdossier. Voor de tweede maal dit jaar mocht op papier gezet worden wat er het voorbije jaar gepresteerd was en wat er het toekomende jaar gepland is.

Om subsidies e.a. te krijgen had elke vereniging wel al een jaarlijks dossier ingediend bij de respectievelijke adviesraad zoals de cultuurraad, de sportraad, de seniorenraad, de jeugdraad … Blijkbaar is dat niet meer voldoende al zijn de verenigingen  al erkend door hun gemeentelijke adviesraden.

Je kan je dus afvragen waarom het gemeentebestuur al deze erkende verenigingen nog eens aan een grondig onderzoek wil onderwerpen om te zien of ze de erkenning wel waard zijn. Volgens het erkenningsreglement beslist het schepencollege immers autonoom over wie het verdient om erkend te worden. Men is dus plots overgeleverd aan de genade van onze geachte schepenen en burgemeester.

Dat klinkt op zijn minst gezegd toch wel wat ondemocratisch. Waar een erkenning door een gemeentelijke adviesraad immers onderhevig is aan duidelijke voorwaarden en goedgekeurd wordt door de voltallige cultuurraad, is voor de gemeentelijke erkenning het schepencollege oppermachtig.  Alle garantie op pluralisme en objectiviteit wordt in  een beweging overboord gegooid. Mooi zo!

Het wordt nog ingewikkelder als je weet dat voortaan de twee erkenningen naast elkaar blijven bestaan. Elke vereniging kan dus tweemaal erkend zijn, een eerste keer door haar gemeentelijke adviesraad waardoor ze o.a. gemeentelijke subsidies kan ontvangen en lagere huurtarieven betalen; een tweede keer door het schepencollege waardoor materiaal kan gehuurd worden bij de uitleendienst en misschien nog wel andere zaken maar duidelijk is dat niet. Wat er zal gebeuren als de ene instantie wel erkend en de andere niet, daar kan niemand een zinnig antwoord op geven. Duidelijkheid troef.

Vele verenigingen zijn al sinds het bestaan van hun adviesraad lid en dus erkend. Voor de cultuurraad is dat al sinds de jaren ’70. Het voelt dan ook aan als een vernedering om nu plots aan het schepencollege te moeten vragen of dit select clubje ,verenigingen waarvan sommigen al meer dan 50 of 100 jaar bestaan en actief zijn, a.u.b. wil erkennen. Wat een circus.

Nieuw is ook dat de verenigingen verplicht worden om, tegen het  advies van de privacy commissie, in hun ledenlijst aan het college te overhandigen. Wat heeft het  schepencollege nu in godsnaam zaken met wie lid is van welke vereniging. Dit ruikt meer en meer naar antidemocratische gedachtengoed. Protest hiertegen werd , zoals gebruikelijk, gewoon genegeerd. Het excuus dat de ledenlijst onder gesloten omslag in een kast komt te liggen is nogal zwakjes. Veel vertrouwen is er niet.

Waarom is die gemeentelijke erkenningsprocedure er gekomen? Het schepencollege zegt dat deze nodig was om bij eventuele toekenning van sociale kavels, waarbij een puntensysteem bestaat ten voordele van Hoeilanders die lid zijn van verenigingen, in orde te zijn met het eigen toewijzingsreglement maar dat is nonsens. Was het niet eenvoudiger geweest te bepalen dat alle verenigingen die lid zijn van een adviesraad gemeentelijk erkend zijn? Zo was het vroeger en het was duidelijk en transparant.

Gaat het schepencollege dan echt andere verenigingen erkennen dan de adviesraden? Krijgen we een schaamteloze demonstratie van vriendjespolitiek en god weet wat nog meer?

De relatie tussen het verenigingsleven en het beleid is de laatste tijd ernstig verziekt. Zo is er sinds de vorige gemeenteraad een verhuurreglement goedgekeurd dat met haken en ogen aan elkaar  hangt en de cultuurverenigingen o.a. verplicht om bij de huur van diverse lokalen in het GC Felix Sohie telkens een waarborg van €200 te betalen. Niet dat er de voorbije jaren problemen geweest zijn, integendeel, de verenigingen dragen echt wel zorg voor de infrastructuur. Alhoewel de cultuurraad en de raad van beheer GC Felix Sohie  hadden geadviseerd om dit niet te doen en had voorgesteld om nog een tiental andere correcties uit te voeren, legde het schepencollege  deze terechte opmerkingen, zoals gebruikelijk, gewoon naast zich neer. Tegen beter weten in want we hadden niet gevoel dat de meerderheid op de gemeenteraad  wist waarover gestemd werd.

Het verenigingsleven heeft dorst, figuurlijk dan , naar een degelijk beleid met schepenen die tijd willen maken voor hun bevoegdheid, die willen brainstormen en motiveren, zodat het broze bestaan, kan versterkt worden.  Dat is vandaag niet het geval.

Sinds drie jaar is schepen Uytterhoeven bevoegd voor cultuur maar er gebeurt helemaal niets behalve dan dat  de cultuurdienst bijna helemaal is afgebouwd, het beheer van het GC Felix Sohie een klucht wordt wegens gebrek aan personeel. Nieuwe initiatieven en creatieve ideeën om het verenigingsleven nieuwe energie en enthousiasme te geven zijn onbestaand. Een Hoeilaarts schepen ontvangt maandelijks bruto €3845, je zou verwachten dat daar iets tegenover staat. Niets is minder waar.

Sinds 1 januari 2016 mag schepen Uytterhoeven dan wel het merendeel van haar bevoegdheden hebben kwijtgespeeld, het huidige meerderheid heeft haar eigen schepen immers al lang laten vallen, voor cultuur blijft zij verantwoordelijk en we kunnen maar hopen dat er de volgende drie jaar eindelijk iets beweegt: een beleid in samenwerking met al die vrijwilligers die elke dag Hoeilaart levend houden. Inspraak en participatie zijn toch haalbare begrippen?

Een bijzonder duister neveneffect van een beleid dat faalt is dat de hogere administratie zelf begint na te denken, beleid begint te voeren en ideeën spuit zonder ook maar enig idee te hebben van wat de Hoeilander nodig hebben. Ze zijn nog minder aanwezig en betrokken dan hun schepencollege waarvan je haast zou durven denken dat sommigen nog amper in onze gemeente wonen. Dat soort theoretisch en ongeïnspireerd beleid kunnen we missen als de pest.

Vandaar dus onze nieuwjaarswens voor 2016: eindelijk opnieuw een beleid  voor en met het verenigingsleven.

Prettig Nieuwjaar

Jan Van Assche

8220 keer gelezen