Vlaanderen Zong, ook in Hoeilaart

woensdag 11 jul 2012

Afgelopen zaterdag vond in het vernieuwde gemeenschapscentrum Felix Sohie ‘Vlaanderen Zingt’ plaats. ‘Vlaanderen Zingt’ is een meezingfeest georganiseerd in samenwerking met verschillende steden en gemeenten. Tijdens de vele meezingavonden staat het publiek centraal. De bezoekers zingen samen populaire liedjes die tot het collectief geheugen behoren. Het repertoire bestaat uit zowel Nederlandstalige als Engelse en Franse liedjes. Het evenement is in enkele jaren tijd uitgegroeid tot een groot meezingfeest dat de mensen het plezier van zingen wil laten herontdekken, los van overtuiging, leeftijd of afkomst. Ook in Hoeilaart konden we alweer spreken van een succes: veel volk en een prima sfeer.
 
Maar, alles kan beter. Absoluut niets tegen populaire liedjes, en ook niets tegen anderstalige liedjes, maar er zijn grenzen. We hebben een schat aan steengoede traditionele meezingers. Sla een studentencodex open, en je vindt er genoeg voorbeelden. Ook weinig of geen ‘betere’ Nederlangstalige liedjes gehoord. Een goede mix tussen makkelijke meezingers en stijlvolle klassiekers zou heel wat mensen kunnen bekoren, en dé gelegenheid om het grote publiek te laten kennismaken met minder gekende nummers.
 
Maar nog erger is dat de historische en culturele bestaansreden van dit feest, de Vlaamse Feestdag, nergens wordt vermeld, laat staan gevierd.  Geen officiële viering, geen academische zitting, geen gastspreker. Naast het volkse moet ook hiervoor plaats en tijd worden vrijgemaakt.    
   
En het zingen van onze hymne, de Vlaamse Leeuw, wordt blijkbaar nog steeds als ‘extreem flamingant’ beschouwd. Ook nergens een leeuwenvlag zien hangen. Een Friese, Baskische of Corsicaanse vlag vinden we wel sympathiek en charmant, maar wat met onze eigen vlag? Waarom is men bang van onze eigen symbolen?  
 
Volgend jaar beter!?
 
Michel Joly

2550 keer gelezen