Toneelgroep Klem speelt “Ma, pa en de bruid” (interview)

vrijdag 14 dec 2018

Geen kerstmis zonder toneelgroep Klem. Na 3 maanden volop repeteren komt stilaan het moment van de waarheid voor de spelers van toneelgroep Klem in zicht: de voorstelling. Op vrijdag 21 en zaterdag 22 december is het zover. “Ma, pa en de bruid, van Ruud De Ridder zal het publiek vlak voor Kerst een leuke avond bezorgen. Omdat wer er wat meer wilden over weten gingen we praten met regisseur Philip Maes en met een aantal spelers. Je 'kerstlicht' opsteken, heet dat dan.

Altijd een spannend moment zo vlak voor de voorstellingen.

PhilipAbsoluut, daar bestaat geen twijfel over. Maar dat is het elke keer hoor zo vlak voor een stuk wordt opgevoerd. Na de periode van tekst instuderen, bewegingen toevoegen en alles herhalen en blijven herhalen komt daar in de laatste week nog heel wat bij. We verhuizen dan namelijk van het repetitielokaal naar het podium in de zaal. Plots wordt alles echter, de ruimte groter, ... Voeg daar nog licht en geluid bij en de spelers voelen plots dat het er nu boenk op moet zitten. Bovendien krijgen ze van mij nog elke repetitie, en zeker tijdens die laatste week, heel wat extra opmerkingen mee om het geheel helemaal af te maken. En ik geef toe dat het soms op kleine details aankomt.

Kleine details?

Philip: Ja, soms gaat het over intonatie die anders moet gelegd worden. Een zin kan soms helemaal anders klinken als de klemtoon niet juist zit en als dat zo is dan zal ik dat zeker nog aanpassen. Hier en daar komen nog wat extra bewegingen bij doordat ik op dat moment ook voor het eerst alles te zien krijg vanuit de zaal, zoals het publiek het zal te zien krijgen.

Jullie hebben een kleine groep spelers maar wel een debutant in dit stuk. Ben je daar blij mee?

Philip: Zeker weten. Een paar jaar geleden mochten we Ward Bartholomees als nieuweling verwelkomen en blijkbaar is hij gebeten door de toneelmicrobe want hij blijkt het graag te doen. En nu komt ook Lies Vanmoer erbij. Lies is de dochter van Kathleen Vanherentals die zeker geen onbekende bij Klem is. En Lies kan meteen schitteren in haar eerste rol. Ze speelt de dochter die gaat trouwen en heeft hiermee niet de kleinste rol te pakken.

DS: Lies, da’s meteen veel druk voor zo’n eerste keer. Hoe zit het met de stress?

Lies: Tot nu toe valt dat best mee. Ik heb de tekst intussen wel onder de knie en we hebben thuis ook serieus wat gerepeteerd, mama en ik. Maar ik denk dat de zenuwen wel zullen komen eens we dichter bij de opvoering zijn. Het wordt zeker nog spannend.

Hoe valt het mee die eerste keer?

Lies :‘t Is in ieder geval heel plezant. Ik wou al lang eens toneel spelen maar ik heb nog wel wat andere hobby’s en mijn studies natuurlijk. Het was er tot nu toe nog niet van gekomen maar nu dus eindelijk wel. Ik heb mij in ieder geval goed geamuseerd en kan iedereen alleen maar aanraden om het ook eens te doen.

Even naar de mama. Kathleen hoe is het om met je dochter nu ook op de planken te staan?

Kathleen: In het begin was het even wennen. Maar al heel snel werd het plezant. Het is leuk om met je dochter eens in een heel andere situatie te zitten dan thuis. Ik ben er van overtuigd dat we ons gaan amuseren op het podium.

Voor herhaling vatbaar?

Kathleen: Wat mij betreft wel. En als ons Lies dat ziet zitten dan zal dat zeker nog gebeuren.

Philip jij hebt al heel wat stukken geregisseerd bij Klem, ondertussen ken je alles spelers wellicht zo goed dat het een makkelijke opgave moet zijn om met hen te werken.

Philip: Makkelijk zou ik niet meteen zeggen, plezant wel want dat is het zeker. Het is niet omdat ik alle spelers zo goed ken dat een stuk regisseren op automatische piloot gaat ofzo. Elk stuk en elke rol is anders dus is het toch altijd in de beginfase van een stuk zoeken naar de juiste rolverdeling en de juiste aanpak. Het voordeel is wel dat ik na al de vorige stukken weet hoever ik de mensen kan krijgen en waartoe ze in staat zijn. En als ik weet dat een speler iets kan dan zal ik tot het uiterste gaan om het er uit te krijgen.

Dat klinkt streng.

Philip: Oh maar dat is het absoluut niet hoor. Repeteren bij Klem dat is 3 maanden lang plezier maken maar tegelijk ook hard werken. Het is altijd plezant om aan een repetitie te beginnen. 

DS: Eén van de vaste waarden, Josiane De Becker staat niet tussen de spelende acteurs dit keer. 

Philip: Klopt. Als een stuk 6 rollen heeft dan zijn er uiteraard zes mensen die kunnen spelen. En af en toe valt er dan eens iemand uit de boot. Een probleem waarvan ik nooit had gedacht dat het zich zou stellen vermits we met zo’n kleine groep zitten. Maar ik weet dat ze er niet wakker van ligt om eens niet mee te spelen.

Klopt dat Josiane?

Josiane: Ik heb daar zeker geen probleem mee. Het is eens leuk om het repetitieproces mee te maken zonder zelf tekst te moeten leren en naar de regisseur te moeten luisteren. (lacht) Voor mij deze keer geen stress maar genieten van wat de andere spelers brengen. En er zijn nog genoeg andere zaken te doen. Het is niet dat ik nu helemaal niet bij de produktie betrokken ben. 

Philip, wat mogen we verwachten van “Ma, pa en de bruid”?

Philip: Wel het is een stuk geschreven door Ruud De Ridderen dat zegt al genoeg. Ruud is niet de auteur die diepzinnige stukken schrijft dus wordt het lachen. En na al die jaren weet ik waarmee we het publiek aan het lachen krijgen. Grappen die er soms net iets over zijn of waarvan je denkt “dit is te belachelijk” zijn net de dingen waar het publiek van houdt. Voeg daar nog een Hoeilaartse insteek bij en het originele stuk, geschreven voor het Echt Antwerps Theater, is helemaal vergeten.

Over Hoeilaartse insteek gesproken, jullie spelen graag in het dialect. Ook nu weer?

Philip: Gedeeltelijk wel. 4 van de zes personages spelen inderdaad in het dialect. De laatste jaren hebben we gemerkt dat het publiek daar wel graag heeft wat niet wil zeggen dat we dat elke keer zullen doen. Sommige stukken missen ook totaal hun kracht als je ze in het dialect speelt, anderen dan weer niet. We bekijken dat stuk per stuk.

Waarover gaat het stuk?

Philip: In “Ma, pa en de bruid” maken we kennis met Marie-Christine die haar ouders Marie-Jeanne en Jean-Claude verteld dat ze wil trouwen. Ma en Pa vallen uit de lucht want die hadden niet eens een vermoeden dat dochterlief een vriend had. We leren ook haar vriend Werner en zijn ouders Aline en René kennen. 

  • Zullen beide ouders goed overeenkomen?
  • Hoe verloopt de eerste kennismaking?
  • Zullen de voorbereidingen van het feest vlot verlopen?
  • Moet er echt zoveel volk naar het trouwfeest komen?
  • Wie gaat dat allemaal betalen?
  • En vooral: moest Marie-Christine nu echt voor Werner kiezen?

Dat en veel meer komt u te weten op 21 en 22 december.

Is er nog iets dat je kwijt wil?

Philip: Zeker en vast. Terwijl we met dit stuk bezig zijn, zijn we al volop bezig met onze volgende produktie in april volgend jaar. We hebben een goed stuk gevonden maar missen nog wat mensen om alle rollen in te vullen. Als er mensen zijn die het wel eens zien zitten om op de planken te staan en te repeteren bij een groep supertoffe mensen dan zijn die meer dan welkom. Je kan Klem contacteren via info@klem.beof kom gewoon langs op 21 of 22 december. Je kan de spelers na de voorstelling vinden in de cafetaria en daar laten weten dat je wil meespelen. Iedereen, groot of klein, man of vrouw, jong of minder jong is welkom.

Tot slot nog even alle praktische info voor mensen die willen komen kijken.

Philip: Wel de voorstellingen zijn op vrijdag 21 en zaterdag 22 december telkens om 20 uur in het GC Felix-Sohie in Hoeilaart.

Kaarten zijn te koop bij de spelers, bij Mimi’s optiek op het Gemeenteplein in Hoeilaart en bij de cultuurdienst van het GC Felix Sohie. Een kaartje kost 9 euro in voorverkoop en 10 euro aan de kassa. We zien ons publiek graag komen en… wie weet is er nog een verrassing.

DS: je maakt ons nieuwsgierig. Alvast bedankt en veel succes!