Bij Alain Sohie in de Acacialaan staat een mooie kerststal
Kerstmis is in aantocht. Tijd voor kerstmarkten en versieringen. Al wordt daar in ons land op verschillende plaatsen ernstig gediscuteerd, Kerstmis zonder stal is geen kerst. Alain Sohie heeft in zijn tuin een prachtige kerststal staan, met 18 beelden van ongeveer 50 cm groot. De kinderen vinden hem prachtig en houden halt als ze toevallig langs komen.
Spijtig genoeg staat hij net na de bocht in de Acacialaan. De vele fietsers op het fietspad krijgen hem dan net niet te zien. Elke dag is hij verlicht van 17u tot 22 à 23 uur. Wij gingen overdag enkele foto's trekken.
Hieronder vind je de historiek van de stal door Alain Sohie zelf onder woorden gebracht:
Het verhaal van de stal
Jaarlijks met Kerstmis was het de gewoonte om de straten te versieren met lichtjes en bomen. De Henri Caronstraat, vroeger de winkelstraat van Hoeilaart met niet minder dan 15 winkels, stond er om gekend steeds mooi versierd te zijn. Al het materiaal dat daarvoor gebruikt werd, was eigendom van de winkeliers en werd niet geleverd door het gemeentebestuur.
Mijn vader, Gaston van den Eco was een van de initiatiefnemers, samen met nog Gaston de coiffeur, Jef van den Boni en Roger van de Self service. Toen het weer eens zover was, kwamen de bazen van Ecoshoe, een firma uit het Leuvense, aandraven met een volledige kerststal die de straat mocht helpen verfraaien. Die bazen hadden die stal gekregen van een pastoor uit de buurt in ruil voor een paar nieuwe schoenen.
De stal was een trekpleister en vele kinderen kwamen elk jaar kijken naar de mooie stal. Maar niet iedereen kon het werk van die handelaars respecteren en op een nacht werd het kindje Jesus op straat stuk geslagen.
Het volgende jaar bleef de stal op zolder en hij zou er een paar jaar blijven. Tot ik de stal mee naar huis nam en hem weer plaatste in mijn tuin in de Acacialaan. Drie opeenvolgende jaren stond hij daar te pronken, met een plastiek pop als kindje Jesus, maar de jaren hadden de beelden geen goed gedaan en er was nog een hoofd of twee gesneuveld en een schaap was zijn onderkant kwijt ( het arme schaap)
Ik heb dan maar zelf de beelden gerestaureerd. Met gips werden de gaten opgevuld, en ze kregen allemaal een schilder beurt, zodat ze nog mooier waren dan voordien.
Ook kwam ik via zoekwerk terecht waar de beelden gemaakt werden.
Net buiten Waterloo, ik denk in Eigenbrakel, worden de beelden nog steeds gemaakt, nog volledig hetzelfde als 50 jaar terug. Ik ging er onmiddellijk op af en na wat verhalen van beider kanten kreeg ik een kindje Jezus cadeau, gratis omdat er een klein defauke aan was.
Sindsdien heeft de stal op meerdere plaatsen gestaan. Zo stond hij een paar jaar in de ontvanghal van de Sint-Martinusschool in Overijse waar ik zelf leraar was. Ook in de cafetaria van volleyclub Leefdaal stond hij meermaals te pronken.
En nu staat hij op vraag van buren opnieuw in mijn tuin. Met wat paletten, een oude plastiek dekzeil en wat stro staat hij nog wel vlug in elkaar. De beelden plaatsen is geen werk. Het moeilijkste is nog de lampjes hangen, vooral als je weet dat er 12 m draad is.
Een dag werk voor meer dan een maand genot, dat is het me zeker waard. Ik denk er ook aan hem eventueel uit te lenen aan verenigingen die hem in hun lokaal willen plaatsen.
