Oud worden

vrijdag 07 dec 2012

Wanneer is een mens oud? Als je als tienjarige naar je ouders kijkt dan zijn die oud. Zo oud dat je eigenlijk zelf nooit wil worden. En zo rond je twintigste ben je er van overtuigt dat veertigers oud zijn. Dan vraag je je af of veertigers nog wel een reden van bestaan hebben. En ben je ervan overtuigt dat dergelijke oudjes al zeker niet meer aan seks denken. Seks en genieten is immers iets voor de jeugd. Niet voor uitgebluste veertigers. Tot je zelf veertig bent. Dan geniet je volop van het leven. En van de seks. Want je weet wel zeker dat voor vijftigers alles voorbij is. Dat die oude zakken van vijftigers toch niks meer hebben om voor te leven. Om nog niet te spreken van zestigers. Dat zijn pas stokoude mensen.
 
Tot je dan zelf vijftig en zestig wordt. Dan besef je hoe rijk het leven nog is. Al vindt je dan weer dat tachtigers oud zijn. Dat het leven niks meer te bieden heeft aan die oude knarren. Die kunnen alleen maar klagen en zagen. Over hoe goed het leven vroeger wel was. En dat de jeugd van tegenwoordig niks goed kan doen. Ooit heb ik een man horen zeggen dat zijn vriend jong gestorven was. Die vriend was 83. Zelf was hij er 88. Het is maar hoe je het allemaal bekijkt. Eerst deed het me glimlachen. Maar daarna deed het me wel nadenken. Ook over hoe verschillend mensen ouder worden. Ik ken mensen van tachtig die nog fris en monter door het leven gaan. Die zien er twintig jaar jonger uit. Anderen zien er oud en versleten uit op hun vijftigste.
 
Er zijn er zelfs die er zo oud uit zien als ze nooit zullen worden. Zou het dan veel te maken hebben met ingesteldheid? Met hoe je als mens het leven bekijkt? Door een roze bril of als rasechte pessimist. Mensen die jong van hart en geest blijven leven anders dan zwartkijkers. Ik zie het dagelijks. Optimisten zien er over het algemeen veel jonger uit dan hun leeftijd. Maar oud worden moeten we allemaal. Met een beetje geluk tenminste. Want er kunnen altijd ongevallen gebeuren. Of een ernstige ziekte. En bij het ouder worden komt er nu éénmaal sleet op een mens. Hier en daar begint er iets door te zakken. De wet van de zwaartekracht zeg maar. Maar alles verslijt bij het ouder worden. Niet alleen mensen. Ook materiële zaken. Dat zie ik dagelijks. Als ik in de spiegel kijk is het duidelijk. De spiegel is versleten.

3560 keer gelezen